-
1 wołać
wołać do k-o jemandem zurufen;wołać o pomoc Hilfe rufen;wołać do telefonu k-o fam. jemanden ans Telefon holen;wołać o pomstę do nieba fig zum Himmel schreien -
2 zawołać
wołać do k-o jemandem zurufen;wołać o pomoc Hilfe rufen;wołać do telefonu k-o fam. jemanden ans Telefon holen;wołać o pomstę do nieba fig zum Himmel schreien -
3 niebo
niebo [ɲɛbɔ] ntna niebie am Himmelspać pod gołym niebem unter freiem Himmel schlafen2) relw niebie im Himmel3) \niebo w gębie! ( pot) köstlich!o [całe] \niebo lepszy himmelweit besser ( fam)wielkie nieba! lieber Himmel! ( fam)poruszyć \niebo i ziemię Himmel und Hölle in Bewegung setzenspadać [jak] z nieba [wie] aus allen Himmeln fallen
См. также в других словарях:
wołać — ndk I, wołaćam, wołaćasz, wołaćają, wołaćaj, wołaćał, wołaćany 1. «wzywać, przywoływać kogoś, coś; wydawać głos, okrzyk; głośno krzyczeć» Wołać bagażowego, kelnera. Wołać dzieci na obiad. Wołać kogoś do telefonu. Wołać psa. Wołać na kogoś. Wołał… … Słownik języka polskiego
wołać — żart. Buty wołają jeść «buty są dziurawe»: Muszę rozejrzeć się dzisiaj za nowymi butami, stare już wołają jeść (...). Roz bezp 1998. Coś woła o pomstę do nieba zob. niebo 4. Głos wołającego na puszczy zob. głos 5. Wołać wielkim głosem zob. wielki … Słownik frazeologiczny
